Een heuse beweging

Ik zweer bij een vouwfiets. Die kun je namelijk opvouwen. En je kunt er op fietsen. Die combinatie maakt dat ik mij flexibel kan bewegen tussen woonhuis, station en flexibele werkplek. Ideaal. Nou is het geen supersonische vouwfiets, integendeel. Dat heeft nadelen: het fietst niet heel comfortabel.   Het heeft soms kuren, bv. een trapper die ineens blijft steken. Maar het heeft ook voordelen: je hoeft er minder zuinig op te zijn. Als de fiets beschadigd raakt of gestolen wordt, dan koop ik een andere. Dat geeft mij rust. En plezier zolang dat niet gebeurt.

Zo fietste ik laatst van Den Haag Hollands Spoor naar het Haga ziekenhuis voor een symposium HagaBeweegt. Dan is het fijn dat je daar op je fiets naartoe kunt. Er waren interessante lezingen over het nut van bewegen, maar ook het nut van yoga, mindfulness en massage op het herstel van ziekenhuispatiënten. Onder de noemer van Integrative Medicine, een beweging die de integratie tussen reguliere geneeskunde en aanvullende therapieën en technieken stimuleert, werden daar diverse onderzoeken gepresenteerd die de effectiviteit aantoonden. Want het gaat hier, voor alle duidelijkheid, om bewezen therapieën, geen kwakzalverij. Ook voeding is dan weer zo’n dingetje. Niet alleen moet de voeding gezond zijn, het moet ook niet al te makkelijk bereikbaar zijn. Zo heb ik geleerd dat het beter is dat een patiënt die in het ziekenhuisbed ligt, zijn eigen eten gaat halen of zoeken i.p.v. dat het hem op een dienblaadje wordt aangereikt. Ook schijnt het beter te zijn om een taaie biefstuk te eten dan een gemalen bal gehakt, tenslotte is kauwen ook bewegen.

Niet bewegen is het nieuwe roken. Ik vind het een mooie ontwikkeling. Toen ik enkele dagen later zag dat er in een Rotterdamse huisartsenpraktijk vergelijkbare therapieën en stressreducerende technieken werden aangeboden aan de patiëntenpopulatie, dacht ik YES. Het is een heuse beweging geworden.

Na afloop van de sessie waren er bitterballen. Toch fijn dat die blijven. Ik moet er niet aan denken dat ik daar een taaie biefstuk had gekregen. Een beweging opzetten doe je stapje voor stapje. De vouwfiets stond geduldig te wachten dus alle extra calorieën trapten we er, al fietsend door het vertrouwde Den Haag, vakkundig weer af.

Dit is mijn zesde blog. Over een maand verschijnt de zevende. Omdat het kan.

Deel dit via: